Nos primeiros anos da Asociación Cultural Galega Rosalía de Castro, unha das principais preocupacións foi a de manter vivas as tradicións galegas entre a diáspora, e o baile tradicional foi identificado como un dos elementos clave desta preservación. O grupo de baile inicial formouse a partir de membros da comunidade que xa tiñan experiencia ou interese no folclore galego e que querían compartir estes coñecementos coa comunidade en xeral.

A través de ensaios regulares, o grupo de baile comezou a perfeccionar pezas tradicionais como a muiñeira, a jota e outros bailes galegos, que representan unha parte esencial da identidade cultural de Galicia. O seu traballo non só era a nivel técnico, senón tamén pedagóxico, xa que unha das metas principais era ensinar estas danzas a novos membros, especialmente á xuventude galega nacida ou criada en Cataluña, para garantir a continuidade das tradicións.